✖ quiz of life

ร่างสูงของไลจังนั่งนิ่งทันที เกาะอะไรนะ เกาะเวสต์ฟอลด์ คุ้นๆหูแฮะ...แต่ก็ไม่เคยไปอยู่ดี ร่างสูงพูดแล้วเสยสมที่ออกจะยาวไปนิดนึงให้เข้าที่ แล้วทอดสายตามองแม่สาวผมทองที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่างให้พวกเขาทั้งหมดได้รับทราบ
แต่ต่อมาคำตอบอันแสนน่าสะพรึงใจก็หลุดออกมาจากปากเรียวได้รูปนั้น 'ไม่มีเสบียง' นี่เราต้องทนหิวหรอกหรอเนี้ย ร่างสูงมุ่ยหน้าย่นคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก สายตาคมมองเธอเดินไปยัง ตุ่ม? โอ่ง? ใบนึง เธอกำหมัดแน่นแล้วตะบันโอ่งนั้นทันทีจนทำให้เกิดเสียงดังเปรี๊ยะออกมา

'ถึกสัส' คำพูดสั้นๆดังก้องในจิตใจของไลจังทันทีเมื่อได้ยินเสียงเหงื่อเม็ดเป้งไหลย้อยออกมาทั้งๆที่อากาศบริเวณนี้ก็ไม่ได้ร้อนอะไรมากมายนัก

วายนิ่งไปสักพักเมื่อมีคนพูดถึงเรื่องไอโฟนห่าแหวอะไรนั่น ไม่รู้สินะ เธอไม่ได้มีอคติกับไอโฟนอะไรนั่นหรอก แค่ได้ยินแล้วอารมณ์เสียหน่อย ๆ ไม่รู้เพราะทำไม ? ถ้าไอโฟนดีจริงแม่งค้องมีเกมจรวจอวกาศกับเกมงูด้วยดิวะ

ส่วนพี่สาวที่กระชากผมเธอที่ถามถึงอาหารเมื่อครู่ โฮ .. ตอนนั้นหนูไม่รู้จริง ๆ ค่ะว่าเนื้อไก่นั่นมันแดกได้ เผื่อเป็นเพื่อนพ้องหนูใครจะว่าไง แต่เอ๊ะ เหมือนไม่ใช่ประเด็น แล้วอาวุธ ? เสียงของนางเอ่อยขึ้นมาอีกครั้ง .. ไม่ได้หยิบห่าไรมาเลย ..

แล้วเกาะเวสต์ฟอลด์ ? ชื่อคุ้น ๆ เหมือนได้ยินเมื่อกี้เลยอ่ะค่ะ วายคิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปเมื่อเสียงจากปากคนเดิมบอกว่าจะเดินทางกันแล้ว

ผมนั่งฟังเพื่อน ๆ คุยกันถึงสตีฟ จอบส์ แต่ที่ไม่พูดอะไรนี่ ไม่ได้หลับนะ ก็แค่ไว้อาลัยให้กับเขา
เพราะผมก็เป็นลูกค้าคนหนึ่งเหมือนกัน แต่เสียไปกับกองเพลิงนั้นแล้วสินะ !

เฟร็ดทำครุ่นคิดเมื่อได้ยินชื่อ 'เกาะเวสต์ฟอลต์' คุ้น ๆ นะ (?)
แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรให้กินหน่อยหรอครับเนี่ย? จะไม่รอดก็เพราะแบบนี้แหละ ผมว่า
ร่างสูงยิ้มที่มุมปากกับความคิดของเขา ก่อนขยี้ผมตัวเองอย่างเคย ..

โอ้ว ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามสดใส มองเห้นเรือใบ แล่นอยู่ในทะเล
อยากไปทะเลจริงโว้ยย เบื่อฝนชิบ!

แม้ว่าเสียงรบกวนจากโลกภายนอกจะดังผ่านเข้าหูซ้ายทะลุหูขวามาได้สักพัก แต่หญิงสาวร่างเล็กที่นอนคดตัวอยู่ในกาบหอยก็ไม่มีวี่แววที่จะขยับตัวเลยแม้แต่น้อย จนกระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านไปนานพอสมควร เสียงบรรเลงเพลงของปลาการ์ตูนภายในตุ่มยักษ์ก็บ่งบอกให้เจ้าตัวรู้ว่า นิทราแสนหวานควรจะจบลงและถึงเวลาที่จะต้่องโผล่ขึ้นไปหาเถ้าแก่น้อยรสต้มยำกินจากโลกด้านบนได้แล้ว

แต่ยังไม่ทันที่มายาจะได้บิดตัวไปมาผ่อนคลายกล้ามเนื้อและเส้นเอ็นที่ยึดเป็นเวลายาวนาน หรือแม้แต่ตีลังกาสามตลบใต้น้ำเพื่อให้ตัวเองให้จากอาการเมาขี้ตา ความรู้สึกเหมือนถูกแรงดูกจากทิศใดทิศหนึ่งก็ทำให้ดวงตากลมโตเบิกโพลงขึ้นเสียก่อน

หญิงสาวเผ่า BLURREZ หันซ้ายแลขวาก็พบรอยรั่วที่อยู่บริเวณขอบตุ่มยักษ์ "อิ้สอิ้ส" เธอกรีดร้องเบาๆ เมื่อหันมองไปรอบด้านก็พบว่าปลาและดอกไม้ทะเลที่แหวกว่ายอยู่ในนั้นต่างว่ายวนไปมากระสับกระส่าย หญิงสาวจึงกระชากสาหร่ายจำนวนนึงแล้วพุ่งตัวไปจัดการปิดรอยรั่วนั้นไว้

และภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากจัดการปัญหารอยรั่วนั้นเสร็จ ร่างครึ่งท่อนบนก็โผล่ขึ้นมาอยู่เหนือน้ำ นัยน์ตาสีเพลิงกวาดมองไปรอบด้าน เด็กพวกนั้นก็ตื่นกันหมดแล้ว รวมถึงคนขับรถ...ที่ดูเหมือนจะเป็นสาเหตุของรอยแตกร้าวบนตุ่มนี้ จะเหลือก็แต่พวกทหารที่นอนเรียงรายเป็นศพอืด นั้นทำให้หญิงสาวสะบัดตัวสองสามครั้ง น้ำด้านในก็สาดใส่ร่างขึ้นอืดของพวกทหารฝึกหัดเพื่อเป็นการปลุกพวกเขาให้ตื่นทันที

"อิ อิ หลับสบายกันมะ นี่จะออกเดินทางกันแล้วงั้นสินะ"

'เอ๋.....'

ร่างสูงมองสาวน้อยที่โผล่ออกมาจากตุ่มอันแสนรักของเธอ คิ้วเร็วขมวดเข้าหากันเป็นปมแลดูน่าฉงนน่าสงสัยว่าทำไมเธอเพิ่งตื่นก็ปานนี้
ร่างสูงถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนพลางมองคำถามที่เธอถามพวกเขาอย่างแลดูจะเป็นกันเองเป็นอย่างมาก ร่างสูงถอนหายใจอีกรอบนึงก่อนจะตอบคำเธอเธอแกมประชดนิดๆหน่อยๆ

"หลับสบายม๊ากมากเลยล่ะครับ"

ร่างสูงพูดตอบแล้วยิ้มยิงฟันแลดูเป็นยิ้มให้กับเธอพรอ้มกับโค้งตัวทักทายยามเช้า??

เมื่อเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างพอจะเข้าที่เข้าทางบ้างแล้ว มายาจึงหันไปสั่งเหล่าทหารฝึกหัดที่ตอนนี้ตาสว่างเพราะฤทธิ์ของน้ำเย็นยะเยือกที่เธอสาดใส่ ตุ่มยักษ์ก็ถูกยกเคลื่อนที่อีกครั้ง ก่อนจะถูกวางลงอย่างนิ่มนวลตามเดิม

เบื้องหน้าคือทะเลสาบที่ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาทึบ เศษซากที่ยังหลงเหลือบอกได้ว่าที่แห่งนี้เคยเป็นอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ในอดีต ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังสัตว์น้ำขนาดมหึมาที่กำลังแหวกว่ายอย่างอภิรมณ์ สายลมอ่อนๆพัดให้หยดน้ำที่เกาะอยู่ตามเส้นผมสีดำสนิทร่วงหล่น

"ถึงจะไม่อยากรบกวนเวลาอันแสนสุข แต่ก็เลี่ยงที่จะเป็นภาระอีกไม่ได้ล่ะนะ"
สิ้นเสียงแหลมเจื้อยแจ่ว ร่างเล็กก็ดีดตัวขึ้นจากภาชนะทรงกลมที่อาศัยอยู่ข้ามวัน แล้วดิ่งตัวลงสู้ใต้ผืนน้ำกว้างขวาง หางปลาทองสีแดงส่ายไปมาเพื่อพาร่างเล็กว่ายตรงไปหาเนสซีตัวใหญ่กลางทะเล

วายมองไปทางคนในตุ่มยักษ์ที่สั่งให้คนของเธอเคลื่อนที่ก่อนจะเอาไปวางที่หน้าทะเลาสาบ
ผู้หญิงที่อยู่ในตุ่มยักษ์นั่นจะทำอะไร ? ไม่ทันที่เธอจะอ้าปากถามก็ถึงกับร้องอ้อในใจ
เมื่อร่างเล็กดีดตัวออกมานอกตุ่มยักษ์นั่นแล้วลงสู่ทะเลสาบ เธอจะไปหาสัตย์น้ำนั่นเรอะ ?
โอ้วชิท น้ำมันจะเย็นมั้ยนั่น .. วายคิดก่อนจะหันไปมองคนที่กระชากหนังหัวเธอขึ้นรถแล้วถามอะไรบางอย่าง
"เออ .. ทำไมเจ๊คนที่อยู่ในตุ่มเมื่อกี้ต้องว่ายน้ำไปหาเนสซีด้วยล่ะ ? เบิกทางหรือว่ายังไง ?"